O piollo e a pulga querían casar. Non tiñan panciño para empezar.
Saiu a formiga do seu formigueiro: - Eu fago o panciño que son panadeira.
-¡Ai! miña vidita, panciño xa temos, faltan os manteis ¿onde os buscaremos?
Saiu a araña da súa arañeira: - Eu fago os manteis que son tecedeira.
-¡Ai! miña vidita, manteis xa temos, faltanos a carne ¿onde a buscaremos?
Saiu o lobo da súa lobeira: -Eu traio a carne que son carniceiro.
-¡Ai! miña vidita, carne xa temos, faltanos o viño ¿onde o buscaremos?
Saiu o mosquito do seu escondite: -Eu traio o viño que son taberneiro.
-¡Ai! miña vidita, viñiño xa temos, faltanos padriño ¿onde o buscaremos?
Saiu o rato do seu buratiño: -Mirade que guapo, eu serei o padriño.
-¡Ai! miña vidita, padriño xa temos, faltanos madriña ¿onde a buscaremos?
Saiu a ra da súa pociña: -Eu son moi fermosa, serei a madriña.
-¡Ai! miña vidita, madriña xa temos, faltanos danzante ¿onde o buscaremos?
Saiu o sapo todo elegante: -Eu son moi lixeiro, serei o danzante.
-¡Ai! miña vidita, danzante xa temos, faltanos gaiteiro ¿onde o buscaremos?
Saiu o grilo do seu grileiro: -Por eso non quede que eu son gaiteiro.
Estando na festa con tanto ruído saltou o gato e comeu ó padriño.
